حالا نوبت حلزون رسیده بود تا شجاعت خود را به نمایش بگذارد. حلزون داشت دم در خانه‌اش جلو و عقب می‌خزید تا این‌که بالاخره صدایش را صاف کرد و گفت: «من از صدفم بیرون می‌آیم و دورتادور آن می‌چرخم و بعد دوباره آن را به تن می‌کنم.»
موش و حلزون و قورباغه و گنجشگ دور هم نشسته بودند و حوصله‌شان حسابی سر رفته بود که ناگهان فکری به ذهن‌شان رسید. اگر یک «آزمون شجاعت» بین خودمان برگزار کنیم، چه می‌شود؟ خب، جواب دادن به این سؤال کار خیلی سختی بود. چون هیچ‌کدام از آن‌ها نمی‌دانستند که چه کار شجاعانه و منحصربه‌فردی می‌توانند انجام دهند. قورباغه‌ها همیشه توی آب شنا می‌کنند، اما اگر یک موش این کار را انجام بدهد، آیا کارش خارق‌العاده و شگفت‌انگیز است؟ حلزونی را تصور کنید که برای اولین‌بار از لاکش بیرون می‌آید، چند قدمی راه می‌رود و دوباره برمی‌گردد توی لاکش. خوب که چه! گنجشک‌ها هم از وقتی از توی تخم‌شان بیرون آمده‌اند، دیگر به آن برنگشته‌اند! یعنی، ممکن است برای حلزونی که تمام عمر با لاکش این‌طرف و آن‌طرف رفته، این کار، کاری شجاعانه محسوب شود؟ راستی گنجشک‌ها هم بلدند کارهای شجاعانه انجام دهند؟
کتاب «آزمون شجاعت» داستان تفاوت‌های فردی است؛ داستان بیرون آمدن از دایره‌ی امن، دل به دریا زدن و انجام دادن کاری تازه! لورنس پاولی با دور هم جمع کردن چندتا حیوان متفاوت، به کودک یاد می‌دهد که در عین پذیرفتنِ تفاوت‌های فردی، دوستی با دیگران دامنه‌‌ای نامحدود دارد. از طرفی هم آنچه انجام دادنش برای دیگری ساده و سهل به نظر می‌رسد، شاید برای ما کاری منحصربه‌فرد و شجاعانه به نظر بیاید!
باید داستان «آزمون شجاعت» را بخوانیم تا با این تفاوت‌ها بیشتر آشنا شویم.
برگرفته از سایت :https://hodhod.com