تیستو اسم عجیبی است که در هیچ جا، هیچ کشوری و هیچ کتابی نمی توان پیدا کرد. او پسر کوچولویی است که هنگام تولد بزرگتر از یک نان در سبد یک نانوا نبود. یک مادر خوانده با لباس آستین بلند و یک پدرخوانده با کلاه سیاه در کلیسا برای او اسم می گذارند، ولی هیچ کس نمی تواند نام او را به زبان بیاورد و بدین ترتیب او را تیستو صدا می کنند. او انگشتان جادویی دارد که به هر چیزی دست می زند به گل و گیاه تبدیل می شود.
هنگامی که پدر و مادر او را به مدرسه می فرستند تا بعدها اداره کارخانه توپ سازی خانواده را برعهده بگیرد او نمی تواند بپذیرد که آدم بزرگ ها با عقاید و رفتار از پیش ساخته شده شان دنیا را به او بشناسانند، آدم بزرگ هایی که با عینک “عادت” به همه چیز نگاه می کنند. او نمی تواند بفهمد که چرا وقتی می توان با احساسات پاک بهتر زندگی کرد تا با احساسات ناپاک؛ وقتی که می شود با آزادی زندگی را بهتر گذراند تا با گرفتاری؛ وقتی همه چیز با صلح بهتر است تا با جنگ و بهتر بگوئیم؛ زندگی با نیکی بهتر است تا با بدی؛ پس چرا مردم با هم کنار نمی آیند؟
سرانجام تیستو با انگشتانش جادویی اش همه ی چیزهای زشتی را که انسان ها می سازند از جمله توپ های ساخت کارخانه ی پدرش را به گل تبدیل می کند و پس از به پایان رساندن ماموریتش به جایی می رود که به آن تعلق دارد، به آسمان.
کتاب تیستوی سبز انگشت نوشتۀ موریس دروئون، داستان پسرکی به نام تیستو را به تصویر می‌کشد که انگشتان جادویی سبز کننده‌ای دارد و به هر چه که دست بزند سبز می‌شود و خیلی زود گلی می‌روید.
تیستوی سبزانگشت آینه است. آینه‌ای که پسرکی هشت ساله در برابر شما نگه می‌دارد تا نیمۀ تاریک خود، جنون جنگ، بی‌اخلاقی و تناقضتان را ببینید و شرمنده شوید. روایتی که در تمام تلخی و شیرینی‌اش به شما تلنگر می‌زند که شاید انسان یعنی همین کودکان و اینکه شاید کودک پس از «آدم بزرگ» شدنش دیگر انسان نیست.
داستان تیستوی سبز انگشت (Tistou of the green thumbs) قصۀ پسربچه‌ای به نام تیستو را بازگو می‌کند که کافی است انگشتانش به دانۀ یک گیاه برخورد کند تا به سرعت آن بذر به گیاهی سبز و زیبا تبدیل شود.
تیستو که در یک خانوادۀ ثروتمند متولد شده، توصیه دیگران مبنی بر مدیریت کارخانۀ ساخت توپ‌های جنگی پدرش در بزرگسالی را نمی‌پذیرد چرا که نمی‌خواهد دیگران دنیا را با باورها و عقاید از قبل ساخته شدۀ خودشان به او بشناسانند. از این رو پدر و مادرش به این نتیجه می‌رسند که برای او یک معلم خصوصی بگیرند.
یک باغبان پیر به نام سبیلو تنها همدم و دوست اوست که به تیستو یاد می‌دهد با خاصیت منحصربه‌فرد انگشتانش تغییرات بزرگی در پیرامونش به وجود آورد. از این رو تیستو شروع به کار می‌کند و با رشد دادن گل و گیاه در باغ‌وحش، زندان، بیمارستان و محلۀ فقیرنشینان، زشتی‌ها را از بین می‌برد و به زیبایی تبدیل می‌کند.
اما خیلی زود این ماجراها می‌گذرد چرا که قرار است جنگی بزرگ بین کشورشان با کشور همسایه رخ بدهد و پدر تیستو باید توپ و اسلحه‌های بسیاری برای جنگ بسازد. در روز جنگ، یک اتفاق عجیب می‌افتد که هر دو کشور را شوکه می‌کند. تیستو وسایل نظامی کارخانۀ پدرش را دست‌کاری می‌کند و در دهانۀ توپ‌ها و لولۀ تفنگ‌ها گل می‌کارد تا از این طریق مانع وقوع جنگ شود…
📍درباره نویسنده :
موریس دروئون (Maurice Druon) سیاست‌مدار و نویسندۀ فرانسوی در سال 1918 در پاریس چشم به جهان گشود. او عضو آکادمی فرانسه شد و از سال 1985 تا 1999 در جایگاه دبیر دائمی این آکادمی به فعالیت پرداخت. دروئون تحت تأثیر عمویش ژوزف کسل، وارد عرصۀ ادبیات شد و آثاری همچون شاهان نفرین شده، گشتی‌های شبانه، تیستو سبز انگشتی و اسکندر کبیر را نوشت. او یکی از فعال‌ترین نویسندگان فرانسه به شمار می‌رفت که موفق به کسب جایزۀ کنگور از معتبرترین جوایز ادبی فرانسه شد.
اثر جاودانۀ او تیستوی سبز انگشت را از لحاظ اهمیت با کتاب مشهور شازده کوچولو در یک رده قرار داده‌اند. دروئون در سال 2009 و در 90 سالگی درگذشت.
این داستان خواندنی و لطیف برای نوجوانان بسیار جذاب و هیجان‌انگیز خواهد بود و به آنان می‌آموزد که با جهان و دنیای پیرامونشان در صلح باشند.
🟠 مفاهیم کتاب :
تولد، نام، یادگرفتن، معلم، بیماری ، ترس، زشتی، زیبایی، فقر، ثروت، قدرت، جنگ، صلح، و شاخص ترین آنها : مرگ
🟢 مهمترین تکنیک هایی که در دامان قصه تیستو پرورانده شد:
*آشنایی زدایی (هر بچه ای پدر و مادری دارد… هر بچه ای باید به مدرسه برود… پول و زیبایی و قدرت می تواند لذت بیافریند… )
*ارزش زدایی و معنا بخشی (جهان تیستو فارغ از ارزش های سنتی است )
*فضیلت بخشی (تیستو فضایلی مثل زیبایی و شجاعت و سلامت را خلق می کند)
*طبیعتگرایی (این مادر طبیعت است که با اسلحه زیبایی گل ها خشم و جنگ و بیماری را خلع سلاح می کند.)
*کلیشه زدایی (بچه خوب کسی نیست که حتما مدرسه برود بیست بگیرد، هرکسی و در هر سن و قامتی می تواند خوبی را در فقیرترین ، زشت ترین ، مجرمانه ترین و بیمارترین فضاها بسازد.)
*پرسشگری
*مسئولیت پذیری
*کنشگری
📑 برگرفته از سایت کتابراه ( https://www.ketabrah.ir ) و سایت کتابستان ( http://iranb4c.com )