پنبه‌ دونه و ماه‌ توتوهای شب برفی

پسر چابک به هوا پرید. دور و برش را نگاه کرد، اما کسی را ندید. مطمئن بود کسی با او حرف زده است. به سرعت به طرف خانه ی مامادودو دوید و همه چیز را برایش تعریف کرد. مامادودو بغلش کرد و گفت: “ماه توتو دیگر کیست؟ حتماً یک پرنده ی خوش خبر بوده!”