خانه‌ی من کجاست؟

دانیسی چشم‌هایش را بست و باز کرد. نفس عمیقی کشید و گفت:” به‌به! چه برگ نرمی،چه بوی خوبی!نکند خانه‌ی من همین جاست؟”
کرم خندید و گفت:”خانه‌ی تو؟ نه جان دلم! خانه‌ی تو از این‌جا هم نرم‌تر است، هم گرم‌تر. از این‌جا هم خوش‌بوتر است.”