غریبه و کشاورز

قصه،گنجینه ی کلمه و معنا است.با قصه،انسان به گذشته پیوند میخورد و با دستمایه هایی از فرهنگ،آداب و رسوم،آیین و اندیشه به استقبال آینده میرود.مجموعه ی سیمرغ قصه های مردم ایران،منتخبی از قصه های شفاهی است که مربیان کانون در منطقه های مختلف ایران از زبان راویان بومی شنیده اند و به منظور آشنایی کودکان و نوجوانان به زبان ها،گویش ها و لهجه های ایرانی،آن را بازگویی کرده اند.قصه های این مجموعه،اگرچه هرکدام،زبان شیرین و مفهومی خاص دارند؛اما در مجموع،گنجینه ای از فرهنگ سرزمین ایران را به ذهن و زبان کودکان و نوجوانان منتقل میکنند.«گنجشکی میخواهد بداند زورکی کی از همه بیشتر است؛مردم روستایی میخواهند مانند حس کل پولدار شوند؛خروسی،پول خون پدرش را میخواهد؛دالویی پیش قاضی میرود؛کره الاغی به کمک پیرزن می آید و…»