روستای کلاب، روستای آبچندار
- خانم طیبه آتون
درس در دانشگاه،اجرا در روستا
وقتی که دانشگاه بودم استاد ما که استاد مدیریت زمان را تدریس می کرد به ما گفت شما می توانید یک کتاب 300 یا 400 صفحه ای را در پنج دقیقه بخوانید.خیلی عجیب و غیرممکن به نظر میرسید برای همین ما فقط نگاه می کردیم که چطور می شود کتاب چند صد صفحه ای را در 5 دقیقه خواند.برای شروع خودش این کار را انجام داد و گفت : کتاب را فقط ورق بزنید بدون اینکه حتی یک صفحه را بخوانید.بعد از هر صفحه یک کلمه یا سرفصل را در دفتر بنویسید و شاخه بندی کنید.همین روند را تا انتها ادامه بدهید. سپس در مورد کلماتی که در دفتر خود یادداشت کرده اید نظرتان را بنویسید.با اینکار انگار کتاب را خوانده اید بدون اینکه وقت زیادی را صرف کرده باشید.در واقع این کار سرعت چشم ، دست و حافظه را می سنجید و آنها را وادار می کرد تا با کمک همدیگر به نتیجه مورد نظر برسید.من هم امروز از بچه ها خواستم تا کتاب قصه را در 15 ثانیه بخوانند.همان گونه که استاد ما خواسته بود از بچه ها خواستم تا از هر صفحه کتاب یک کلمه را شاخه بندی کنند و در انتها با هر کلمه جمله بسازند یا نظر خود را در موردش بنویسند.بچه ها هم هرکدام یک قسمت از داستان را انتخاب میکردند. فعل،فاعل،مفعول یا صفت را انتخاب کرده بودند و هر کدام را در جمله ی خود قرار می دادند. با اینکار قدرت نوشتن بچه ها نیز افزایش پیدا می کرد.
بعد از این فعالیت به سمت روستای آبچندار راه افتادم.وقتی خواستم زیر درخت بشینم و با بچه ها قصه بخوانیم باران شروع به باریدن کرد.خانواده بچه ها از من دعوت کردند تا در چادرشان مهمان بچه ها باشیم.گفتند دوست داریم در جمع بچه ها باشیم و قصه آنها را گوش بدهیم. من هم دعوت آنها را قبول کردم وب ه چادرشان رفتم.برای بچه ها کتاب ” خرگوش سیاه “ را خواندم.
نویسنده و تصویرگر : فیلیپا لدرز
مترجم : مرضیه بابازاده خامنه
ناشر : نشر طوطی
یکی از بچه ها که خانه شان در شهر بود هم در کنار ما بود.امیر نوعی بیماری خاص دارد، برای همین پدر و مادرش برای او معلم خصوصی گرفته اند.من که آنجا بودم به من گفتند تو معلم خصوصی هستی؟ به شوخی گفتم من معلم عمومی بچه ها هستم.بچه ها دوست داشتند با امیر بازی کنند. برای همین امیر چشمانش را با پارچه بست و با وسایلی که در اطراف او و در چادر بود و دستش به آنها میخورد جمله میساخت.
ثبت ديدگاه