روستای سرآسیاب لنده
- خانم طاهره صالحی
خلق داستان از زبان موجودات
این کار از شاخه ی خلاقیت تجسمی- تخیلی، خلاقیت واگرایانه و زبانی و زیر شاخه های تجسم واقعی و ذهن پردازنده و انعطاف پذیر و ایجاد خلق ادبی است. یعنی انجام این کار این نوع از خلاقیت است و چنین خلاقیتی را در بچه ها ایجاد میکند و باعث تقویت چنین ذهنی و حتی استفاده از نیمکره های مختلف مغز میشود.از بچه ها خواسته شده خودشان را جای چیز دیگری بگذارند و از زبان او سخن بگویند.برای این کار، بچه ها باید حس و حال آن چیز را به خوبی درک کنند. بعد از اینکه از قوه ی تخیلشان استفاده کردند در مورد یکسری مسائل باید صحبت کنند.
اول باید جای اون چیزی که در موردش مینویسند مانند میز، صندلی، آسمان،زمین، ماشین ……ابتدا خود را معرفی کنند و در مورد خود توضیحاتی دهند.بعد از خوبی ها و بدی ها و آرزوها و…(بستگی به خلاقیت خود مربی دارد) صحبت کنند.مثلا اگر خود را جای کوه گذاشتند باید ابتدا جای کوه خود را معرفی کنند، بعد از زبان کوه خوبی ها و بدی هایی که کوه دارد را توضیح دهند. با این کار کودک علاوه بر اینکه ویژگی آن موجود و یا آفریده آشنا میشود با چگونگی داستان نویسی و قرار گرفتن به جای شخصیت داستان نیز آشنا می شود.
ثبت ديدگاه