- طبیعت گردی
- اسماعیل آذری نژاد
چگونه صدای طبیعت را بشنویم؟
امروز همراه خانواده به طبیعت رفته بودم. ارغوان دخترم و پریچهر برادرزاده ام را صدا زدم و به آن ها گفتم: بیایید به طبیعت گردی برویم. گفتم: می خواهیم صداهای طبیعت را دنبال کنیم و ببینیم چه چیزهایی را می توانیم بشنویم.
به نظر شما اگر بخواهیم صداها را بشنویم باید چه کاری انجام دهیم و به چه چیزهایی نیاز داریم؟
آرام و ساکت باشیم و دقت کافی بر روی صداهای اطرافمان داشته باشیم.
گفتم: بچه ها یک دقیقه سکوت کنیم و راه نرویم. بیایید در یک جای مناسب دراز بکشیم. در ادامه از آن ها پرسیدم چه صداهایی را شنیدید؟
گفتند: صدای باد، زنگوله ی گوسفندان، ویز ویز زنبور، صدای آب، قورباغه، پرنده و…
گفتم بسیار خب! حالا بلند شویم و برویم صداها را از نزدیک بشنویم.
به کنار رودخانه رسیدیم، از بچه ها پرسیدم مگر آب صدا دارد؟
گفتند: بله!
آب راکدی را در اطراف همان جا دیدم. گفتم: این آب صدا دارد؟
پریچهر پایش را داخل آب گذاشت؛ شلپ شلوپ کرد و گفت: صدای آب با صدای کفش باهم بودند. همراه بچه ها به داخل رودخانه رفتیم.
گفتم: به نظرتان صدای آب اینجا با صدای آب قبلی متفاوت است؟ گفتم: چشم ها را ببندیدم تا بشنویم آب چه می گوید.
ارغوان گفت: اینجا چون به سنگ برخورد می کند و حرکت آب بیشتر است، صدای متفاوت و بیشتری دارد.
سپس برای کشف صداهای بیشتر به سمت یک قله راه افتادیم.
مرحله ی بعد، از بچه ها خواستم بوهای متفاوت را هم کشف کنیم. پریچهر سرش را خم کرد و دنبال بو می گشت. گفت: خاک بو دارد. سبزه ها بویشان از خاک متفاوت تر است. پشکل گوسفند هم بو دارد.
در حین جستجوها و کشف هایمان، به چیزهای جالبی که می دیدیم هم توجه می کردیم. مانند قلعه ی مورچه ها، قارچ ها و غیره.
اهدافم از فعالیت هایی که امروز در طبیعت با بچه ها داشتم:
ماجراجویی، کشف زیبایی های طبیعت، پروزش تمرکز، پرورش قوه ی شنیداری، بویایی و دیداری، شادی و نشاط بود.
ثبت ديدگاه